ELLE GELEN…

Çin Hükümdarlarında biri bir gece dehşetli bir rüya görür. Rüyasını tabir ettirmek için o zamanın astrologları diyebileceğimiz müneccimleri çağırtır.

Tüm müneccimlerin yorumu ortaktır.

-Hükümdarım derler, yakında günlerce süren bir yağmur başlayacak. Bu yağmur derelere kuyulara karışacak ve bu sulardan içenler delirecek.

Hükümdar dehşet içinde kalır. Bu yağmuru engellemenin bir yolu yoktur elbette. Saray danışmanlarıyla uzun süren tartışmalar ve fikir alışverişleri neticesinde bir çözüm bulunur.

Çok büyük sarnıçlar yaptırır hükümdar. Bu sarnıçlarda su depolanır ki bu sular, uzun bir süre saray halkının ihtiyacını karşılayacak seviyededir.

Bir süre sonra korkulan yağmurlar başlar. Günlerce sürer, ara vermeden yağar yağar yağar. Yağmur suları göllere nehirlere kuyulara karışır. Bu sulardan için halk birer ikişer delirmeye başlar. Saray haklı bu sırada önceki biriktirilen sulardan kullanmakta ve dehşet içinde olanları seyretmektedir.

Yalnız bir süre sonra enteresan bir durum ortaya çıkar. Deliren halk, her türlü kuraldan azade, coşkuyla sokaklarda kahkahalar atarak dolaşmaktadır. Bir süre sonra saraya sığınmış, kapıları pencereleri sımsıkı kapatmış, korkuyla bakan saray halkını hedef alır coşkulu kalabalıklar.

Sarayın etrafında toplanarak “bunlar deli” diye saray halkını tacize başlarlar. Ve gittikçe büyür sarayın etrafındaki kalabalık. Bir süre sonra saraya yumurtalar, taşlar atılır, kahkahalar çığlıklar eşliğinde. Fiziksel zarar verme yoktur ama alaylar, tacizler ,”bunlar deli “çığlıkları kesilmeden devam eder.

Günlerce dayanır saray halkı, lakin bir süre sonra tacizler dayanılmaz bir hal alınca, hükümdar saray halkını toplar.

Çözüm adına ne yapılacağı tartışılır, günler boyunca ve sonunda ortak bir fikirde karar kılınır.

Saray ahalisi, halkla aynı sudan içerler ve kısa bir süre sonra, sarayın sımsıkı kapalı, kapıları pencereleri açılır. Saray ahalisi de kahkahalar çığlıklar eşliğinde halkın arasına karışır

***

Uzun zamandır bloğumda iletişim yazıları yazmıyorum. İlk başlarda niş bir blog olması için yazmaya başladığım iletişim, sosyal  psikoloji vb yazılardan keyif alsam da hayatın içinden öylesine yazığım yazılar ile  kitaplar diziler filmler ve el işleri paylaşımlarım daha kolayıma geldi doğrusu.

-Hadi bakalım topla kendini biraz da ciddi yazılar yaz, diye kendime yaptığım telkinlerim neticesi” sosyal etki ve uyum davranışı” üzerine bir yazı yazmaya karar verdim.

Yukarıda ki hikaye ile başladım, sonrasında ciddi ciddi devamını getirdim.

Ve sonra bir yerde ip koptu.

Nerede derseniz; akşam haberlerinde gördüğüm bir haber, benim yazıyı bambaşka bir mecraya taşıdı.

Pandemi sonrasında iyice bunalan insanları ve ekonomiyi biraz rahatlatma amacı ile atılan normalleşme adımları sonrası, bir senenin bunalmışlığı ile halkımız meydanlara deniz kenarlarına hücum etmiş. Sosyal mesafe kuralları hiçe sayılarak meydanlar hınca hınç insan dolmuş. Hatta öyle ki İstiklal Caddesi’ne  yeni gelenlerin girişi yasaklanmış.

Pandeminin ilk başlarında obsesyona dönüşen korunma içgüdüsü ile diğer tüm önlemlerle beraber  dışarıdan gelen gıda paketlerini bile  yıkamak zorunda hisseden insanlarımız, şimdi “saldım çayıra mevlam kayıra” moduna girdiler.

Eee bu kadar insan sokaklara dökülünce de bu güzel havalarda evde takılmak işkenceye dönüşüyor tabi. Diğerlerini gören dışarı koşuyor.

Hani ne derler “Elle gelen düğün bayram”…

Peki neticesi ne olur?

Valla onu bilemem işte…