BEN DE NİŞANTAŞI ÇOCUUYUM

 

En sonunda nur topu gibi elit bir sakatlığım oldu. ”Tenisçi dirseği” Valla tenis maçı izlemişliğim, hatta ve hatta taa ortaokulda spor odasından derse malzeme getirirken tenis raketini elime almışlığım bile vardır ama raketle bir topa vurmuşluğum olsun yoktur.

Peki, bu elit hastalığımı neye borçluyum? İşte fotoğrafını görmüş olduğunuz hırkayı örmeye. Artık ben de Burhan Altıntop gibi “bende Nişantaşı çocuuyum” diye gezsem yeri. O da panik atak hastası olduğunu iddia ederek sosyetik olduğuna ikna etmeye çalışıyordu milleti.

Yaz tatili dönüşü bronzlaşıp gelen sınıf arkadaşına amele yanığını tenini gösterip” ben de bronzlaştım işte” diye pazarlamaya çalışan fukara çocuğu gibi hissediyorum kendimi.

Nasıl oldu bu iş derseniz, şöyle oldu efendim. Malum korona süreci hepimizi evlere hapsetti. Kitap oku, film-dizi izle bir yere kadar. Bir de boş boş bir şeyler izlerken insanın ağzı boş durmuyor. Zaten tek bir şey yaparken benim dikkatim de dağılır. Örgü film kombini süper bir ikili benim için. Bir de bu sene ki süper keşfim sesli kitaplar oldu. Zaten basılı kitaptan dijitale geçmiştim. Sesli kitap tam süper oldu. Bir yandan dinlerken dünyanın örgüsünü ördüm. Rus klasikleri, batı klasikleri, modern yazarlardan onlarca kitap dinledim. Süper film ve diziler izledim. Bir yandan da örgü ördüm.  Çok başarılı kitap seslendirmesi yapan isimler var. Akın Altan, Zeynep Aşkın, Burak Aşkın, Gölge, Tuğba Özçakır gibi seslendirmenler birçok kitabı seslendirmişler. Bazısı amatörce yaparken bazıları ise oldukça profesyonel.

Benim için o kadar verimli oluyor ki anlatamam.

Tabi sadece hırka ile kalmadı benim örgü sevdam. Amigurumiler, kazaklar, şapkalar, boyunluklar, atkılar ardı sıra geldiler. Eski kotlardan çanta bile yaptım.

Bir çok diğer bağımlılık gibi önü alınamıyor tabi benim bağımlılığım da. Kafamda projeler uçuşuyor bir yandan elimdeki işi bitirmeye çalışırken.

Buraya kadar her şey iyi ve güzeldi ama sosyetik hastalığım maalesef bu saadetli günlerime ket vurdu. Şimdi bir örgü yumağı 100 gr. Bir hırka 6-7 yumaktan örülüyor. Başlarken 50-100 gr olan örgü git gide ağırlaşıp yarım kiloyu geçiyor. Yarım kiloluk bir dambılla 3 saat antrenman yaptığınızı düşünün. İşte benim örgüler galiba bu etkiyi yaptılar ki sakatlandım.

En sonunda tüm şişlerimi tığlarımı topladım yünlerimi kaldırıldım. Dantelleri kordelaları sutaşlarını dağıttım. Ve benim o güzel günlerimin sonu geldi.

Maalesef uzunca bir süre örgü öremeyeceğim gibi görünüyor.

Amaan bahar da geldi zaten. Normalleşme adımları başladı. Aşılar da yapıyor. İnşallah tez zamanda normal hayat rutinlerimize dönebiliriz. Biraz hava alalım değil mi ya?

Fotoğraflar da benim bu kış yaptığım sanat eserlerim… JJJ