KOMŞUDAKİ İNGİLİZLER

        THE DURRELLS İN CORFU

Bayan Durrell, ailesini geçindirmek için uzun yıllar yurt dışında çalışan eşini, kaybederek genç yaşta dul kalır. Kocasından geriye dört çocuk, çok küçük bir emekli maaşı ve bir ev dışında hiçbir şey kalmaz. Sekiz yıl, dört çocukla beraber, yaşam savaşı veren Bayan Durrell, sonunda alkole yenik düşer. Bu durumun devam edemeyeceğine karar veren Bayan Durrell , evini satarak, biriken borçlarını öder ve çocuklarını alarak, hayatın daha ucuz olduğu, bambaşka bir ülkede ki uzak bir adaya taşınır.

Eldeki kısıtlı imkânlarıyla, daha ilk geceden mutfak tavanı çöken, çok eski ve insanlardan uzak, eşyasız ve mobilyasız bir ev kiralar.  Bayan Durrell, dört çocuğuyla, dillerinin tek kelimesini bile anlamadığı bu yabancı adada, yaşam savaşına başlar. Dağ başında, elektriğin bile olmadığı bu harap binayı,  her biri birbirinden sorumsuz, dört çocuğuyla uğraşarak, bir yuva haline getirmeye çabalar.

Ne kadar dramatik, acıklı bir hikâye değil mi? Hani şu Küçük Emrah filmlerinde ki acılı ana ve gariban evlatlarının hikâyeleri gibi.

Yok yok… Hayır… Gayet eğlenceli, insana yaşam sevinci veren bir İngiliz dizisi aslında.

Dizi, ailenin en küçük oğlu, doğa bilimci, Gerald Durrell ’in anılarından yola çıkarak uyarlanmış. Yani gerçek bir yaşam hikâyesine dayanıyor. 

 Biz Ortadoğu insanları olarak, olayları fazla dramatize ettiğimizi düşünüyorum. Kendine acımak, acılarından beslenmek oldukça yaygın bir durum. Bilmiyorum, belki de herkesin acıyla başa çıkma şekli farklı olduğu için, biz de böylece hayata tutunuyoruz.

Dizi, Yunanistan’ın Corfu adasında ki muhteşem manzaralı, eski bir evde çekiliyor. Ev her ne kadar, harap vaziyette olsa da “yaşarım ki ben burada” hissi uyandıran bir yer. Etrafı zeytin ve kumkuat ağaçlarıyla çevrili, önünde kendine ait bir plajı bile bulunan, üç katlı kocaman bahçeli,  eskilikten her yanı dökülen bir bina.

Bayan Durrell, ne kadar becerikli ve mücadeleci bir kadın olsa da çocukları, (bende “bir temiz dövmek lazım bunları” duygusu uyandıran  ) kaygısız, sorumsuz ve sinir bozucu, koskoca adamlar. Kadıncağız bir işin ucundan tutmalarını isteyince, ortadan kaybolup, arazi oluyor hepsi de. Aralarında ”Bu kadına da yazık “diyen yok.

En büyük oğlanı, tüm gün don atlet, üstünde bir sabahlık, daktilo başında yazan Lery’ni gün gelip ünlü bir yazar olacağına kim inanır. Ama meğerse bu Lary “İskenderiye Dörtlüsü” , “Avignon Beşlisi” ve daha birçok romanın ve gezi kitabının, şiirlerin yazarı, 20 yy İngiliz edebiyatının en önemli isimlerinden biri olan, Lawrance Durrell imiş. Bulduğu hayvanı eve getiren, üstü başı kir pas içinde, yanında dünyanın en çirkin köpeği ile tüm gün dağ bayır dolaşan, evin en küçük oğlu Geri  ise ünlü bir doğa bilimcisi.

16 yaşında ki ergen Margo, tam evlere şenlik bir tip. Saf desem hafif kalacak, aptal desem ağır kaçacak bir ergen kızcağız. Kendini gerçekleştirmeye çalışırken, her bölüm yeni bir maceraya atılan, yenilgilerinden hiç gocunmadan, müthiş bir özgüvenle, yeni deneyimlerin peşinden koşan,  sevimlilikle sinir bozuculuk arasında gidip gelen, eğlenceli bir karakter. Bir ara, bir Türk karaktere de aşık oluyor ama adama Türk demeye bin şahit ister. Yunanlı Spiros’nun tipi bile, daha çok benziyor Türke.

Türk Zoltan ile Yunan Spiro bir bölümde, bayağı yükselip, yumruk yumruğa kavgaya tutuşacakken, Margo birkaç argümanla aralarını buluveriyor. Artık, ” bizim en aptalımız bile, sizin yüzyıllarca çözemediğiniz sorunlarınız çözer” mesajı  mı veriyorlar bilemedim. Malum İngilizler diplomaside ki başarıları ile meşhur.

                Ailenin Rum yardımcısı Lugaretzia ‘nın deyimi ile “ailenin en iyi çocuğu”  olan Leslie ise silahlarla olan aşkının meyvesini, sonunda polis olarak alıyor. Amma velakin sınavları geçip, gönüllü itfaiyeci olamıyor.

Mutfak masasında oturan konukların yanından bir eşeğin geçtiği, koridorlarında pelikanların gezindiği, oturma odasında ki ağaçta, bir tembel hayvanın baş aşağı sarkarak uyuduğu, sabah Bayan Durrell ‘in başucunda bir keçi ile uyandığı, çay servisi sırasında bir peçeli baykuşun eşlik ettiği eğlenceli bir ev. Muhteşem ege manzarası, birbirinden ilginç ve eğlenceli karakterler ile pozitif bir bakış açısına sahip güzel bir dizi.

Dizi kadrosunda farklı milletlerden karakterler var. Kültürler, milletler bir çatışma yaşamadan dostluk ve kardeşlik içinde bir arada yaşıyorlar. ”Hepimiiz kardeşiiz ,bu kaavgaa ne diiyee “ şarkısında ki gibi bir dünya. Daha 1930 lu yıllarda, şimdi bile zor bulunan açık fikirli bir topluma sahip bir ada.

Fazla bilinmese de yaşam enerjisi veren olumlu pozitif bir dizi…

                                         Bunlar da gerçek Durrell ailesi